Færsluflokkur: Bloggar

And another picture!

Jim had many friends called Jón. Here is one,  Jón Baldur, with me and Markús, plus cat and Lappi trying to join in. Cynthia took the picture last year - thank you Cynthia - (she is too busy to read blogs). Jón gave permission to publish. Markús has had a haircut since then.

Markus, Gudrun and Jon


Mynd

Ég stefni að því að birta myndir. Hér kemur ein sem Kitti Kovác tók í Vestmannaeyjum í vor við undirleik Simma kafteins. Birt með leyfi. Einhver hér á blogginu var að láta kjósa um fallegasta stað á Íslandi, en gaf ekki kost á að kjósa Vestmannaeyjar! Fatta það ekki alveg.

Vestmannaeyjar


Einu sinni keypti ég mér bíl

frekar stóran og mikinn. Ég hafði af þessu nokkurt samviskubit, svo ég fékk mér reiðhjól í leiðinni. Og hugsaði með mér að ég þyrfti ekki að nota þennan bíl svo mikið, ég gæti bara hjólað í vinnuna og notað bílinn til spari. Núna, fjórtán árum seinna, hefur bíllinn borið mig næstum tvöhundruðþúsund kílómetra, án þess að kvarta, en reiðhjólið hefur virkað vel sem statíf fyrir köngullóarvefi úti í skemmu. Nú skal verða breyting á þessu. Köngullærnar mega nú búast við því að verða viðraðar daglega á næstunni. Við fórum í eina bæjarferð í dag í blíðviðrinu og það var alveg dásamleg upplifun. Ég hef fengið mig fullsadda af hraða og stressi. Til hvers að vinna eins og vitleysingur og nota helminginn af laununum í að reka tvo bíla? Slow farm. Það er málið. Ég byrja í launalausu ársleyfi 1. ágúst. Ég hef þrjá daga til að æfa mig í slow life. Svo tekur alvaran við.


Painting of the roofs finished

They are green. Mostly green. No rain for two weeks! Extraordinary! Just so that I could finish painting - I think. Some neighbors had rain - but not me. 

My mother finally moved to a decent apartment - a little smaller than the older one. No sooner had I moved all her things up to the third floor, than they decided to move her to another place - smaller, and much better. My house and both cars are now full of junk - I mean her stuff. My next project is sorting everything. Not fun. Einar the handyman-painter left today with his car full of stuff that he took into permanent fostercare. I'm in no doubt that Einar is an angel in disguise. I mean, look at the weather we got!

Last Saturday we took a break and attended a jazz concert in Skógar. It was fabulous. Andrea Gylfadóttir, singer, Björn Thoroddsen, guitar, plus others - what a team. Afterwards we enjoyed Annika's hospitality - a midnight barbeque - quite excellent. Thanks to everyone!


Ullarpöddur!

Útigrillaðar ullarpöddur, sagði altmuligmaðurinn þegar hann var spurður hvað væri í matinn. Alltaf er maður að læra ný orð. Hann hefur þó tæplega lært þetta af adáendum sauðkindarinnar. Ónefndur nágranni liggur undir grun.


News Report

Time for an English report. Einar the handyman shoved up last week and was immediately put to work. This year's project is painting the roofs. Last year we made a plan to 2009. We are on schedule - more or less. God is giving us the most perfect weather, nice and sunny. Markús is helping a lot, but is not too happy about always having to stay on the safe side - he would much rather risk his life. Einar risks his life all the time, but we hope he will last long enough to finish - and get old.

Those who want to send fan-mail to Markús and Einar please send to nocf6@hotmail.com

Pictures will be sent out eventually.

Blog is much fun - did I say that already? Markús is now planning on limiting my computer-time...


Vandræði leyst og heyskapur búinn - í bili

Ég var ekki fyrr búin að auglýsa eftir geymsluplássinu en vinkona, sem alltaf er vinur í raun, bauðst til að taka að sér allt heila klabbið.  - Í gær birtist líka altmuligmaðurinn, svo nú verður ráðist í að mála þök - eða a.m.k. undirbúning þess - þá fimm daga sem hann ætlar að staldra við. Fleiri hjálparmenn eru velkomnir - lofthræðsla engin fyrirstaða - nóg tjaldstæði.  Að því loknu verður hægt að huga að móðurættar-frænkusamkvæmi.  Ég veit ekki hvort það þýðir nokkuð að tala við þessar frænkur hér, nema Guðnýju, hinar eru allar svo hlédrægar, og örugglega ekki tölvusjúklingar. Fróðlegt verður að sjá hvort þær gefa sig fram til að mótmæla þessum ummælum.  Hvernig líst ykkur á föstudaginn þrettánda (Hm! hvað skyldi talnaspekingurinn segja við því - ætli það sé hentugt að halda frænkupartí þá?! 2007 er hvort sem er bara 9, og 13 og 9 bara ... eða hvernig var þetta...) Fimmtudagurinn tólfti kemur einnig til greina ef þið eruð mjög hjátrúarfullar - eru ekki hvort sem er allir í sumarfríi?  


Ha - talnaspekingur - hvað er nú það?

,,Það getur alveg gengið upp," sagði talnaspekingurinn. (Ótrúlegt viðtal). Dettur fólki í alvöru í hug að það hafi áhrif á farsæld hjónabandsins að gifta sig 7. júlí 2007?  Ég hélt að fólk vildi gifta sig á þessum degi til að það væri auðveldara að muna eftir brúðkaupsdeginum seinna meir.

Happy Holiday!

4.júlí

Happy Holiday to the Americans. We celebrated by haying today. Some people got to drive the tractor a lot. It counts as celebration - for him. We have had almost no rain for a month, so we decided to cut grass, using the last dry days, according to the weather forecast. We were going to roll and wrap tomorrow. Then they changed the forecast. Now they are sending us rain tomorrow. I stole the picture above from the weatherman's blog-site, in revenge. Not that I'm surprised, rain always comes one day early around here. I should have known better. Now we have to get up early in the morning to finish in time.


Köngullóa-þáttur

Sko! Ég er ekki ein um að halda köngullær! Hrossið í haganum (bloggari) gerir það líka! Komst að því mér til mikillar ánægju hér áðan. (Þurfti bara aðeins að skreppa frá og sinna túnslætti - í rigningarskúrinni sem allir hafa beðið eftir - og illgresið er líka heldur sneypulegt núna, komið í safnhauginn mestallt). Köngullærnar sko: Flestir sem heimsækja mig eru stórhneykslaðir á þessum fénaði sem hangir utaná húsinu. Sérstaklega í ljósi þess að ég var alin upp við mikla fóbíu gagnvart köngullóm. Mamma hatar köngullær. (Mér finnst flott að skrifa köngulló með tveimur l-um).  Ég minnist þess frá bernskunni að skerandi óp frá mömmu táknaði alltaf hlaupandi köngulló. Hún og pabbi geymdu gjarnan ýmislegt dót í pappakössum og það líkaði köngullónum vel. Eins földu þær sig á bak við skápa sem sjaldan voru hreyfðir og þær ósvífnu gengu jafnvel frá sér undir rúmi. Svo þegar þær héldu að enginn sæi til hlupu þær eins og fætur toguðu á milli felustaðanna. En mamma fylgdist vel með. Og þá kom veinið - köngullóa-veinið. (Ég er ekki enn búin að læra að gera svona gul andlit - en hér væri viðeigandi að setja eitt þannig). Ég var næmur krakki, og lærði fljótt að öskra hástöfum ef ég sá köngulló. Svo um tvítugt fór ég að vinna í skógrækt. Þar voru gróðurhús og köngullær. Ég var alltaf álitin hálfskrýtin, því ég fór ekki inn í gróðurhús án þess að sveifla hrífuskafti á undan mér - altso til að hreinsa niður köngullærnar. - Mamma skildi ekki hvernig ég gat unnið þarna. - Svo upphófst hlýnun jarðar og svona gróðurhúsaköngullær urðu algengar um allt land - held ég - utanhúss. Og löngu seinna eignaðist ég mitt eigið gróðurhús - með köngullóm. Nú hefur það runnið upp fyrir mér að köngullær eru ekki allar eins. Mér er ennþá meinilla við þessar undirförlu sem fela sig í skúmaskotum. Og ég mundi heldur ekki vilja hafa þessa sem flutti inn í hús á Krít um daginn. Og ekki þá sem ég sá í Ísrael um árið. Ég held að hún hafi verið frænka þessarar á Krít. Hún hljóp upp á bak á einum samferðamanninum. Ógleymanlegur hryllingur. Maðurinn tók því með ró, enda sér maður svo illa niður á bak á sér.  - Víkjum aftur að þessum íslensku. Ég keypti mér geymslukassa úr plasti í Rúmfatalagernum. Skúmaskotaköngullær hafa engan áhuga á að búa í þeim. Eru þær því að mestu útdauðar. Hinar sem hanga utaná húsinu eru í vinnu við að éta flugur. Og veitir ekki af, því ég bý í sveit. Og flugum finnst eins og mér, betra að búa í sveit. Og við viljum ekki nota eitur, því þá drepst alltaf eitthvað fleira óvart. Ekki má drepa bumble bees, hvað svosem þær heita nú á íslensku, þær eru í vinnu í gróðurhúsinu - þær eru svo svakalegar hlussur að þær taka varla eftir því þótt þær fljúgi á köngullóarvef.  Hins vegar var einu sinni lítill fugl í fjósinu, hann flaug í köngullóarvef og lenti í hálfgerðum vandræðum. Honum tókst þó að losa sig áður en hjálp barst (frá mér), en köngullóin þurfti að ráðast í gagngerar endurbætur. (Nú er ég komin út fyrir efnið). Ég lendi stundum í því, eins og Hrossið, að köngullær fá sér gönguferð inn loft í svefnherberginu, þess vegna þarf að skanna vel áður en maður fer að sofa, og helst fara seint að sofa. Sjá nánar um þetta í athugsemd hjá Hrossinu. Köngullóakveðjur.

« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband