Sjálfsbjargarviðleitni?

Alltaf sér maður eitthvað skemmtilegt, ef maður hefur augun opin. Nýlega var ég á leiðinni að heimsækja mömmu á elliheimilið og sá þá að jeppi með hestakerru var stopp á veginum. Það er algengt að svona ökutæki stoppi við sjoppu, eða við afleggjara, en þarna var hvorugt. Bara vegur - og tún. Svo ósjálfrátt hvörfluðu augun aftur að þessu fyrirbæri. Sá ég þá að tvær manneskjur stukku út úr bílnum með svarta ruslapoka. Nú glápti ég alveg hiklaust. Manneskjurnar þrömmuðu út á túnið, þar sem einhver hafði haft fyrir að slá og snúa daginn áður, og tóku að troða heyinu í pokana! Að því loknu var pokunum troðið inn í bílinn og ekið áfram. Stórskemmtileg sjón. Ég vona bara að gæðingarnir hafi ekki fengið magapínu, því mín reynsla er sú að hálfþurrt hey hitni fljótt í svona plastpokum - ekki svo að skilja að ég hafi reynslu af svona athæfi - en það hefur komið fyrir að maður hafi hreinsað garðinn á þennan hátt.